Ταξιδιωτικός οδηγός του/της Anastasios
Αξιοθέατα
Το Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων είναι από τα ωραιότερα Σπήλαια Παγκοσμίως και απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από την πόλη των Ιωαννίνων. Καταλαμβάνει έκταση 14.800 τ.μ. εκ των οπίων τα 1.100 αποτελούν την τουριστική διαδρομή και η διάρκεια της ξενάγησης διαρκεί 45 λεπτά . Η θερμοκρασία στο Σπήλαιο είναι σταθερή στους 17ο C χειμώνα – καλοκαίρι.
Το Σπήλαιο Περάματος είναι ανοιχτό κάθε μέρα Κυριακές και Αργίες από τις 09.00 π.μ. έως 17.00. μ.μ
Οι ξεναγοί του θα σας υποδεχτούν στην είσοδο και θα φροντίσουν για …
την άρτια ενημέρωσή σας, σε αυτή την καταπληκτική έκθεση γλυπτικής της φύσης. Τα Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων είναι το πρώτο στην Ελλάδα που αξιοποιήθηκε τουριστικά αλλά και παραμένει πρώτο όσον αφορά τις εντυπώσεις που αποκομίζει κανείς, το μέγεθος και την σπανιότητά του.
Σε αυτό βρέθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα (1956) απολιθώματα οστά και δόντια της Σπηλαίας Άρκτου.
Είναι από τα κορυφαία Σπήλαιο παγκοσμίως και το φιλοτέχνησε η φύση στα σπλάχνα του Λόφου Γκορίτσα, σε ένα τριώροφο παλάτι πριν 1.500.00000 χρόνια. Τα εκθέματα που παρουσιάζονται είναι από τα πλουσιότερα μιας και σε άλλα σπήλαια φτιάχνονται 6-10 είδη σταλακτικών και σταλαγμιτών, ενώ στο Σπήλαιο Περάματος Ιωαννίνων φτάνουν τα δεκαεννιά . Επίσης , συναντάμε και γραφικές λίμνες με τα πέτρινα νούφαρα τους όπου καθρεφτίζονται οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες στα κρυστάλλινα νερά.
Στην είσοδο του Περάματος λειτουργεί το Κέντρο Ενημέρωσης και Υποδοχής επισκεπτών «ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΧΕΙΛΟΥ», όπου ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να ξεναγηθεί στην έκθεση παλαιοντολογικών εκθεμάτων και απολιθωμάτων. Επίσης ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ με την ιστορία των Σπηλαίων. Στην συνέχεια ο επισκέπτης μπορεί να συνεχίσει την περιήγησή του με του Τουριστικό Τραίνο το οποίο μεταφέρει τον επισκέπτη στην είσοδο του Σπηλαίου Περάματος και να απολαύσει την περιήγησή του με τους ξεναγούς που διαθέτει το Σπήλαιο στο Καλύτερο Φυσικό Μουσείο.
Μετά την ξενάγηση στην έξοδο του Σπηλαίου 25 μ. ψηλότερα από την είσοδο ο επισκέπτης έχει μια υπέροχη θέα τόσο της πόλης των Ιωαννίνων όσο και της θρυλικής λίμνης Παμβώτιδας, ξακουστής από τον ιστορικό Θρύλο της Κυρά – Φροσύνης και του Αλλή Πασά, ενώ με το εξωτερικό μονοπάτι επιστρέφει στην είσοδο του Σπηλαίου .
Το Πέραμα παρουσιάζει έντονο τουριστικό ενδιαφέρον καθώς πρόκειται για περιοχή με ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά.
Μάλιστα φημίζεται για τα χειροποίητα ασημικά της, τα οποία είναι ξεχωριστής ομορφιάς. Τα τελευταία χρόνια νέοι άνθρωποι ασχολούνται συστηματικά με την ασημουργία συνδυάζοντας το παραδοσιακό με το μοντέρνο και προσδίδοντας νέα πνοή στην τέχνη.
Για Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στα τηλ. 2651081521 & 2651081650 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.spilaio-perama.gr και e-mail : info@spilaio-perama.gr.
Ταχ. Δ/ση Σπηλαίου 19, Τ.Κ. 45500 Πέραμα Ιωαννίνων
Γνωριστε το νησι της Κυρα Φροσυνης , το μονο νησι λιμνης που κατοικειται στην Ευρωπη , δοκιμαζοντας τη γκουρμε του κουζινα στα βατραχοποδαρα και χελι, πεστροφες και κυπρινοι προσελκυουν οσους λαχταρουν ξεχωριστες γευσεις και γαστριμαργικες απολαυσεις. Ενα νησι διχως ονομα-το μικροσκοπικο "Νησι της λιμνης". στην λιλιπουτεια ενδοχωρα του και τις ακτες του χτισμενα το ενα διπλα στο αλλο επτα βυζαντινα και μεταβυζαντινα μοναστηρια σχηματιζουν μια μοναστικη πολιτεια αιωνων που ειναι η τριτη μεγαλυτερη στην Ελλαδα μετα το Αγιον Ορος και τα Μετεωρα. ειναι συνδεδεμενο με τη ζωη και το θανατο του Αλη Πασα.
34 locals recommend
Ioannina Island
Γνωριστε το νησι της Κυρα Φροσυνης , το μονο νησι λιμνης που κατοικειται στην Ευρωπη , δοκιμαζοντας τη γκουρμε του κουζινα στα βατραχοποδαρα και χελι, πεστροφες και κυπρινοι προσελκυουν οσους λαχταρουν ξεχωριστες γευσεις και γαστριμαργικες απολαυσεις. Ενα νησι διχως ονομα-το μικροσκοπικο "Νησι της λιμνης". στην λιλιπουτεια ενδοχωρα του και τις ακτες του χτισμενα το ενα διπλα στο αλλο επτα βυζαντινα και μεταβυζαντινα μοναστηρια σχηματιζουν μια μοναστικη πολιτεια αιωνων που ειναι η τριτη μεγαλυτερη στην Ελλαδα μετα το Αγιον Ορος και τα Μετεωρα. ειναι συνδεδεμενο με τη ζωη και το θανατο του Αλη Πασα.
το κάστρο των Ιωαννίνων με τα κτίρια κυριως της Οθωμανικής περιόδου, χτισμένο το 528 μ.χ. απο τον αυτοκράτορα Ιουστινιαν
ό, είναι μια ολόκληρη πολιτεία απο μόνο του. Μέσα στα τείχη αυτής της πολιτείας προόδευσε η πνευματική ζω'η της πόλης και συνεχίζει να προοδεύει μέχρι σήμερα.
23 locals recommend
Ioannina Castle
2 Glikidonτο κάστρο των Ιωαννίνων με τα κτίρια κυριως της Οθωμανικής περιόδου, χτισμένο το 528 μ.χ. απο τον αυτοκράτορα Ιουστινιαν
ό, είναι μια ολόκληρη πολιτεία απο μόνο του. Μέσα στα τείχη αυτής της πολιτείας προόδευσε η πνευματική ζω'η της πόλης και συνεχίζει να προοδεύει μέχρι σήμερα.
Το θέατρο της Δωδώνης είναι από τα μεγαλύτερα και καλύτερα σωζόμενα αρχαία ελληνικά θέατρα, με χωρητικότητα περίπου 18.000 ατόμων. Αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του ιερού της Δωδώνης και για τον επισκέπτη, που έφθανε από το νότο, ήταν το εμφανέστερο μνημείο, που δέσποζε στο χώρο με τις καμπύλες επιφάνειες και τους επιβλητικούς αναλημματικούς τοίχους του. Κατασκευάσθηκε τον 3ο π.Χ. αιώνα, στο πλαίσιο του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος που πραγματοποίησε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, προκειμένου να αναμορφώσει το πανελλήνιο ιερό και να του δώσει μνημειακό χαρακτήρα.
Το τεράστιο κοίλο του θεάτρου διαμορφώθηκε σε φυσική κοιλότητα στους πρόποδες του όρους Τόμαρος. Επειδή ήταν μεγαλύτερο σε διαστάσεις, δημιουργήθηκε επίχωση, την οποία συγκρατούσαν αναλημματικοί τοίχοι, κτισμένοι κατά το ισοδομικό σύστημα και ενισχυμένοι με έξι πύργους, που προσδίδουν στην πρόσοψη του θεάτρου μνημειακό χαρακτήρα. Οι δύο πλησιέστεροι προς την ορχήστρα πύργοι ήταν μεγαλύτεροι από τους άλλους, καθώς χρησίμευαν και ως κλίμακες για την άνοδο των θεατών στο άνω διάζωμα. Το κοίλο χωριζόταν με τέσσερις οριζόντιους διαδρόμους σε τρία τμήματα (19 σειρές εδωλίων το κάτω, 15 το μεσαίο και 21 το επάνω) και με δέκα κλίμακες σε εννέα κερκίδες. Η κατώτερη σειρά εδωλίων ήταν η λεγόμενη προεδρία, είχε λίθινα καθίσματα και προοριζόταν για τα επίσημα ή τιμώμενα πρόσωπα. Η πρόσβαση των θεατών στο κοίλο γινόταν με μεγάλες κλίμακες, που ξεκινούσαν από τις παρόδους, και η αποχώρησή τους από πλατιά έξοδο στην κορυφή της κεντρικής κερκίδας. Η ορχήστρα δεν αποτελούσε ολόκληρο κύκλο και είχε διάμετρο 18,70 μ. Στο κέντρο της ένας λαξευμένος βράχος αποτελούσε τη βάση του βωμού του Διονύσου, της θυμέλης. Η σκηνή του θεάτρου ήταν διώροφο, ορθογώνιο κτήριο με ισοδομική τοιχοποιία και διαστάσεις 31,20 x 9,10 μ. Στις άκρες του υπήρχαν δύο τετράγωνες αίθουσες, τα παρασκήνια, και μεταξύ αυτών τέσσερις πεσσοί. Στη νότια και βόρεια πλευρά της σκηνής διαμορφώθηκαν δωρικές στοές, οι οποίες περιέβαλλαν το δρόμο που οδηγούσε προς το ιερό, ενώ στο ανατολικό και δυτικό άκρο υπήρχαν οι πάροδοι, από τις οποίες εισέρχονταν οι θεατές και οι ηθοποιοί στην ορχήστρα.
Μετά την καταστροφή του ιερού της Δωδώνης από τους Αιτωλούς, το 219 π.Χ., το θέατρο, όπως και τα άλλα οικοδομήματα του ιερού, επανακατασκευάσθηκαν. Τότε το προσκήνιο έγινε λίθινο και μπροστά από τα παρασκήνια προστέθηκαν δύο μικρότερα δωμάτια, στην εξωτερική πλευρά των οποίων κτίσθηκαν δύο μνημειακά πρόπυλα με ιωνικούς ημικίονες. Με τη μορφή αυτή διατηρήθηκε το θέατρο ως το 167 π.Χ., όταν πλέον η Μακεδονία και η Ήπειρος καταλήφθηκαν από τους Ρωμαίους (Αιμίλιος Παύλος) και το ιερό καταστράφηκε πάλι. Η σκηνή του θεάτρου πυρπολήθηκε, όπως δείχνουν ίχνη φωτιάς, που διαπιστώθηκαν κατά τις ανασκαφές, και ανοικοδομήθηκε με την ανασύσταση του Κοινού των Ηπειρωτών το 148 π.Χ. Στη θέση των κιόνων, που βρίσκονταν μεταξύ των παρασκηνίων, κτίσθηκαν πλέον τοίχοι με ασβέστη και λιθάρια. Η κανονική μορφή του θεάτρου, όμως, δεν διατηρήθηκε για πολύ, αφού στα χρόνια του Αυγούστου, τον 1ο αι. π.Χ., το μνημείο διαμορφώθηκε σε αρένα. Αφαιρέθηκαν οι πρώτες σειρές εδωλίων και κτίστηκε ένας τοίχος ύψους 2,80 μ. για την προστασία των θεατών από τα άγρια ζώα, ενώ η ορχήστρα και η σκηνή καλύφθηκαν με επιχώσεις ύψους 0,50 μ. Η αρένα έφθανε μέχρι τη σκηνή και είχε ωοειδές σχήμα. Σε δύο τριγωνικά δωμάτια, που σχηματίσθηκαν από τον τοίχο προστασίας και τον τοίχο της σκηνής, φυλάσσονταν τα άγρια ζώα. Το θέατρο διατηρήθηκε με αυτή τη μορφή έως τα τέλη του 4ου αι. μ.Χ., οπότε και σταμάτησε να λειτουργεί.
Το μνημείο ανασκάφηκε αρχικά από τον αρχαιολόγο Κ. Καραπάνο, το 1875-1878. Αργότερα, ερεύνησαν το χώρο ο καθηγητής αρχαιολογίας Δ. Ευαγγελίδης με τον Σ. Δάκαρη (1929-1932), οι οποίοι συνέχισαν την ανασκαφική τους δραστηριότητα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμβάλλοντας και στην αναστήλωση του θεάτρου.
Dodoni
Το θέατρο της Δωδώνης είναι από τα μεγαλύτερα και καλύτερα σωζόμενα αρχαία ελληνικά θέατρα, με χωρητικότητα περίπου 18.000 ατόμων. Αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του ιερού της Δωδώνης και για τον επισκέπτη, που έφθανε από το νότο, ήταν το εμφανέστερο μνημείο, που δέσποζε στο χώρο με τις καμπύλες επιφάνειες και τους επιβλητικούς αναλημματικούς τοίχους του. Κατασκευάσθηκε τον 3ο π.Χ. αιώνα, στο πλαίσιο του φιλόδοξου οικοδομικού προγράμματος που πραγματοποίησε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, προκειμένου να αναμορφώσει το πανελλήνιο ιερό και να του δώσει μνημειακό χαρακτήρα.
Το τεράστιο κοίλο του θεάτρου διαμορφώθηκε σε φυσική κοιλότητα στους πρόποδες του όρους Τόμαρος. Επειδή ήταν μεγαλύτερο σε διαστάσεις, δημιουργήθηκε επίχωση, την οποία συγκρατούσαν αναλημματικοί τοίχοι, κτισμένοι κατά το ισοδομικό σύστημα και ενισχυμένοι με έξι πύργους, που προσδίδουν στην πρόσοψη του θεάτρου μνημειακό χαρακτήρα. Οι δύο πλησιέστεροι προς την ορχήστρα πύργοι ήταν μεγαλύτεροι από τους άλλους, καθώς χρησίμευαν και ως κλίμακες για την άνοδο των θεατών στο άνω διάζωμα. Το κοίλο χωριζόταν με τέσσερις οριζόντιους διαδρόμους σε τρία τμήματα (19 σειρές εδωλίων το κάτω, 15 το μεσαίο και 21 το επάνω) και με δέκα κλίμακες σε εννέα κερκίδες. Η κατώτερη σειρά εδωλίων ήταν η λεγόμενη προεδρία, είχε λίθινα καθίσματα και προοριζόταν για τα επίσημα ή τιμώμενα πρόσωπα. Η πρόσβαση των θεατών στο κοίλο γινόταν με μεγάλες κλίμακες, που ξεκινούσαν από τις παρόδους, και η αποχώρησή τους από πλατιά έξοδο στην κορυφή της κεντρικής κερκίδας. Η ορχήστρα δεν αποτελούσε ολόκληρο κύκλο και είχε διάμετρο 18,70 μ. Στο κέντρο της ένας λαξευμένος βράχος αποτελούσε τη βάση του βωμού του Διονύσου, της θυμέλης. Η σκηνή του θεάτρου ήταν διώροφο, ορθογώνιο κτήριο με ισοδομική τοιχοποιία και διαστάσεις 31,20 x 9,10 μ. Στις άκρες του υπήρχαν δύο τετράγωνες αίθουσες, τα παρασκήνια, και μεταξύ αυτών τέσσερις πεσσοί. Στη νότια και βόρεια πλευρά της σκηνής διαμορφώθηκαν δωρικές στοές, οι οποίες περιέβαλλαν το δρόμο που οδηγούσε προς το ιερό, ενώ στο ανατολικό και δυτικό άκρο υπήρχαν οι πάροδοι, από τις οποίες εισέρχονταν οι θεατές και οι ηθοποιοί στην ορχήστρα.
Μετά την καταστροφή του ιερού της Δωδώνης από τους Αιτωλούς, το 219 π.Χ., το θέατρο, όπως και τα άλλα οικοδομήματα του ιερού, επανακατασκευάσθηκαν. Τότε το προσκήνιο έγινε λίθινο και μπροστά από τα παρασκήνια προστέθηκαν δύο μικρότερα δωμάτια, στην εξωτερική πλευρά των οποίων κτίσθηκαν δύο μνημειακά πρόπυλα με ιωνικούς ημικίονες. Με τη μορφή αυτή διατηρήθηκε το θέατρο ως το 167 π.Χ., όταν πλέον η Μακεδονία και η Ήπειρος καταλήφθηκαν από τους Ρωμαίους (Αιμίλιος Παύλος) και το ιερό καταστράφηκε πάλι. Η σκηνή του θεάτρου πυρπολήθηκε, όπως δείχνουν ίχνη φωτιάς, που διαπιστώθηκαν κατά τις ανασκαφές, και ανοικοδομήθηκε με την ανασύσταση του Κοινού των Ηπειρωτών το 148 π.Χ. Στη θέση των κιόνων, που βρίσκονταν μεταξύ των παρασκηνίων, κτίσθηκαν πλέον τοίχοι με ασβέστη και λιθάρια. Η κανονική μορφή του θεάτρου, όμως, δεν διατηρήθηκε για πολύ, αφού στα χρόνια του Αυγούστου, τον 1ο αι. π.Χ., το μνημείο διαμορφώθηκε σε αρένα. Αφαιρέθηκαν οι πρώτες σειρές εδωλίων και κτίστηκε ένας τοίχος ύψους 2,80 μ. για την προστασία των θεατών από τα άγρια ζώα, ενώ η ορχήστρα και η σκηνή καλύφθηκαν με επιχώσεις ύψους 0,50 μ. Η αρένα έφθανε μέχρι τη σκηνή και είχε ωοειδές σχήμα. Σε δύο τριγωνικά δωμάτια, που σχηματίσθηκαν από τον τοίχο προστασίας και τον τοίχο της σκηνής, φυλάσσονταν τα άγρια ζώα. Το θέατρο διατηρήθηκε με αυτή τη μορφή έως τα τέλη του 4ου αι. μ.Χ., οπότε και σταμάτησε να λειτουργεί.
Το μνημείο ανασκάφηκε αρχικά από τον αρχαιολόγο Κ. Καραπάνο, το 1875-1878. Αργότερα, ερεύνησαν το χώρο ο καθηγητής αρχαιολογίας Δ. Ευαγγελίδης με τον Σ. Δάκαρη (1929-1932), οι οποίοι συνέχισαν την ανασκαφική τους δραστηριότητα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμβάλλοντας και στην αναστήλωση του θεάτρου.
Πρόκειται για το Μουσείο που η ιστορία συναντά την καλλιτεχνική δημιουργία. Πρόκειται για την ιστορία του τόπου πριν την Επανάσταση του 1821. Είναι εκπληκτικό ότι όλο το Μουσείο το σχεδίασε ο ίδιος ο Βρέλλης με τα χέρια του!
Το «Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας» βρίσκεται έξω από το Μπιζάνι Ιωαννίνων.
Στεγάζεται σ’ ένα κτίριο Αστικής Φρουριακής Αρχιτεκτονικής της Ηπείρου του 18ου αιώνα, που θεμελιώθηκε το 1983 και τελείωσε το 1994.
Τα 150 κέρινα ομοιώματα του Μουσείου, σε φυσικό μέγεθος , και ενταγμένα σε μια πιστή αναπαράσταση του περιβάλλοντος της εποχής τους, ξαναζωντανεύουν μορφές κυρίως της νεότερης ελληνικής ιστορίας, σε θεματικές ενότητες.
Το ωράριο λειτουργίας για όλο το έτος είναι: καθημερινά 10:00 – 16:00.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Διεύθυνση: 12o χιλιόμετρο Ιωαννίνων – Αθηνών, Μπιζάνι
Τηλέφωνο: 26510 92128
37 locals recommend
Vrellis Greek History Museum (Wax Museum)
Πρόκειται για το Μουσείο που η ιστορία συναντά την καλλιτεχνική δημιουργία. Πρόκειται για την ιστορία του τόπου πριν την Επανάσταση του 1821. Είναι εκπληκτικό ότι όλο το Μουσείο το σχεδίασε ο ίδιος ο Βρέλλης με τα χέρια του!
Το «Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας» βρίσκεται έξω από το Μπιζάνι Ιωαννίνων.
Στεγάζεται σ’ ένα κτίριο Αστικής Φρουριακής Αρχιτεκτονικής της Ηπείρου του 18ου αιώνα, που θεμελιώθηκε το 1983 και τελείωσε το 1994.
Τα 150 κέρινα ομοιώματα του Μουσείου, σε φυσικό μέγεθος , και ενταγμένα σε μια πιστή αναπαράσταση του περιβάλλοντος της εποχής τους, ξαναζωντανεύουν μορφές κυρίως της νεότερης ελληνικής ιστορίας, σε θεματικές ενότητες.
Το ωράριο λειτουργίας για όλο το έτος είναι: καθημερινά 10:00 – 16:00.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Διεύθυνση: 12o χιλιόμετρο Ιωαννίνων – Αθηνών, Μπιζάνι
Τηλέφωνο: 26510 92128
Cave of Perama
Το Μουσείο Αργυροτεχνίας βρίσκεται στο Κάστρο Ιωαννίνων, και συγκεκριμένα στον δυτικό προμαχώνα της νοτιoανατολικής ακρόπολης (Ιτς Καλέ). Καταλαμβάνει τις δύο στάθμες του προμαχώνα, καθώς και το κτίσμα των παλαιών μαγειριών που εφάπτεται με αυτόν.
Σκοπός του Μουσείου Αργυροτεχνίας είναι η διάσωση της γνώσης για την ηπειρώτικη αργυροτεχνία, η διάχυση στο ευρύ κοινό πληροφοριών σχετικά με την τεχνολογία της, καθώς και η σύνδεση αυτής της τεχνολογίας με τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της εποχής στην οποία αναπτύχθηκε και άκμασε.
Πρόκειται για μουσείο θεματικό, τεχνολογικό, αφού πραγματεύεται την τεχνολογία της αργυροχοΐας κατά την προβιομηχανική περίοδο, αλλά ταυτόχρονα και για μουσείο περιφερειακό, αφού εστιάζει κυρίως στην ιστορία της στην περιοχή της Ηπείρου. Χρονικά, η έκθεση καλύπτει κατά βάση τη μεταβυζαντινή περίοδο, από τον 15ο αιώνα και έπειτα, χωρίς ωστόσο να λείπουν και αναφορές στο απώτερο παρελθόν, καθώς η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή των ασημικών ανάγεται συχνά σε πολύ παλαιότερες περιόδους.
Οι εκθεσιακοί χώροι αναπτύσσονται στα δύο επίπεδα του προμαχώνα. Στο πρώτο επίπεδο ξετυλίγεται το βασικό μέρος της έκθεσης, το οποίο αναφέρεται στην ιστορία και την τεχνολογία της αργυροτεχνίας στην Ήπειρο. Ο επισκέπτης, με τη βοήθεια ποικίλων εποπτικών μέσων, ανακαλύπτει παραδοσιακές τεχνικές μορφοποίησης και διακόσμησης αργυρών αντικειμένων, μαθαίνοντας για τα στάδια κάθε τεχνικής έως τη δημιουργία του τελικού προϊόντος. Στο δεύτερο επίπεδο και μέσα σε διαφανές κέλυφος, παρουσιάζεται η συλλογή ηπειρώτικων αργυρών αντικειμένων από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα. Παράλληλα, ο επισκέπτης καλείται να προσεγγίσει τον χαρακτήρα, τον λειτουργικό ρόλο και τη συμβολική αξία των αργυρών αντικειμένων.
Το Μουσείο Αργυροτεχνίας δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, το οποίο έχει και την ευθύνη της λειτουργίας του. Το έργο εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» ΕΠΑΝ ΙΙ, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013, και συγχρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
22 locals recommend
Silversmithing Museum
Το Μουσείο Αργυροτεχνίας βρίσκεται στο Κάστρο Ιωαννίνων, και συγκεκριμένα στον δυτικό προμαχώνα της νοτιoανατολικής ακρόπολης (Ιτς Καλέ). Καταλαμβάνει τις δύο στάθμες του προμαχώνα, καθώς και το κτίσμα των παλαιών μαγειριών που εφάπτεται με αυτόν.
Σκοπός του Μουσείου Αργυροτεχνίας είναι η διάσωση της γνώσης για την ηπειρώτικη αργυροτεχνία, η διάχυση στο ευρύ κοινό πληροφοριών σχετικά με την τεχνολογία της, καθώς και η σύνδεση αυτής της τεχνολογίας με τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της εποχής στην οποία αναπτύχθηκε και άκμασε.
Πρόκειται για μουσείο θεματικό, τεχνολογικό, αφού πραγματεύεται την τεχνολογία της αργυροχοΐας κατά την προβιομηχανική περίοδο, αλλά ταυτόχρονα και για μουσείο περιφερειακό, αφού εστιάζει κυρίως στην ιστορία της στην περιοχή της Ηπείρου. Χρονικά, η έκθεση καλύπτει κατά βάση τη μεταβυζαντινή περίοδο, από τον 15ο αιώνα και έπειτα, χωρίς ωστόσο να λείπουν και αναφορές στο απώτερο παρελθόν, καθώς η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή των ασημικών ανάγεται συχνά σε πολύ παλαιότερες περιόδους.
Οι εκθεσιακοί χώροι αναπτύσσονται στα δύο επίπεδα του προμαχώνα. Στο πρώτο επίπεδο ξετυλίγεται το βασικό μέρος της έκθεσης, το οποίο αναφέρεται στην ιστορία και την τεχνολογία της αργυροτεχνίας στην Ήπειρο. Ο επισκέπτης, με τη βοήθεια ποικίλων εποπτικών μέσων, ανακαλύπτει παραδοσιακές τεχνικές μορφοποίησης και διακόσμησης αργυρών αντικειμένων, μαθαίνοντας για τα στάδια κάθε τεχνικής έως τη δημιουργία του τελικού προϊόντος. Στο δεύτερο επίπεδο και μέσα σε διαφανές κέλυφος, παρουσιάζεται η συλλογή ηπειρώτικων αργυρών αντικειμένων από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα. Παράλληλα, ο επισκέπτης καλείται να προσεγγίσει τον χαρακτήρα, τον λειτουργικό ρόλο και τη συμβολική αξία των αργυρών αντικειμένων.
Το Μουσείο Αργυροτεχνίας δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, το οποίο έχει και την ευθύνη της λειτουργίας του. Το έργο εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» ΕΠΑΝ ΙΙ, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013, και συγχρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Εκδρομες
Παμβώτις είναι το αρχαίο όνομα της γνωστής σε όλους λίμνης των Ιωαννίνων που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης αλλά και ολόκληρης της περιοχής. Η λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 470 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, καλύπτει μια επιφάνεια 19,4 χιλιομέτρων και το μέγιστο βάθος της σε ορισμένα σημεία φτάνει τα 11 μέτρα. Τροφοδοτείται με νερά πηγών που αναβλύζουν από πηγές του Μιτσικελίου όρους και παρά τις διάφορες αυξομειώσεις στην στάθμη της η ύπαρξή της είναι συνεχόμενη στην περιοχή τα τελευταία 10.000 χρόνια. Οι όχθες της είναι πυκνόφυτες και αποτελεί κομμάτι ενός αξιόλογου οικοσυστήματος που ξεχωρίζει για την πλούσια χλωρίδα και πανίδα που προσφέρει στην περιοχή. Επιπλέον η λίμνη είναι γνωστή για τα νόστιμα ψάρια τα χέλια,τις καραβίδες και το χαβιάρι που συντροφεύουν τους καλοφαγάδες, αλλά και τον εξαίρετης ποιότητας γόνο που παράγεται στον ιχθυογενετικό της σταθμό και εμπλουτίζει τις λίμνες και τα ποτάμια της Ελλάδας. Σήμερα η λίμνη των Ιωαννίνων αποτελεί τουριστικό πόλο έλξης καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Αν λοιπόν επισκεφτείτε και εσείς κάποια στιγμή την πόλη, θα έχετε τη δυνατότητα να περιηγηθείτε στις όχθες της και να επισκεφτείτε το νησάκι που βρίσκεται στο κέντρο της και παρουσιάζει ιστορικό ενδιαφέρον αφού εκεί δολοφονήθηκε ο γνωστός άρχοντας της πόλης κατά την εποχή της τουρκοκρατίας ο Αλή Πασάς.
Μία «ομάδα» 48 παραδοσιακών, όμορφων και γραφικών μικρών χωριών που βρίσκονται διάσπαρτα στους πρόποδες της Πίνδου αποτελεί τα Ζαγοροχώρια. Το όνομα της περιοχής, στην Ήπειρο προέρχεται από τη σλαβική γλώσσα και σημαίνει «πέρα από τα βουνά».
Άλλωστε, το Ζαγόρι είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς τον χειμώνα. Πρόκειται για μία μεγάλη έκταση που βρίσκεται στην Ήπειρο και πιο συγκεκριμένα στο βορειοανατολικό κομμάτι του Ν. Ιωαννίνων.
Το μοναδικό φυσικό περιβάλλον και τα μαγευτικά τοπία που συναντά κανείς εκεί, ενδείκνυνται για αξέχαστες αποδράσεις στη Φύση και πολλές δραστηριότητες για τους λάτρεις της περιπέτειας.
Η περιοχή φημίζεται ακόμη για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της, με την πέτρα, το ξύλο και το σχιστόλιθο να κυριαρχούν. Στο φυσικό που την περιβάλλει, κυριαρχούν τα πανύψηλα βουνά, οι άγριες χαράδρες, τα βαθιά φαράγγια, τα ορμητικά ποτάμια, οι αλπικές λίμνες και οι εντυπωσιακοί καταρράκτες.
28 locals recommend
Zagori
Μία «ομάδα» 48 παραδοσιακών, όμορφων και γραφικών μικρών χωριών που βρίσκονται διάσπαρτα στους πρόποδες της Πίνδου αποτελεί τα Ζαγοροχώρια. Το όνομα της περιοχής, στην Ήπειρο προέρχεται από τη σλαβική γλώσσα και σημαίνει «πέρα από τα βουνά».
Άλλωστε, το Ζαγόρι είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς τον χειμώνα. Πρόκειται για μία μεγάλη έκταση που βρίσκεται στην Ήπειρο και πιο συγκεκριμένα στο βορειοανατολικό κομμάτι του Ν. Ιωαννίνων.
Το μοναδικό φυσικό περιβάλλον και τα μαγευτικά τοπία που συναντά κανείς εκεί, ενδείκνυνται για αξέχαστες αποδράσεις στη Φύση και πολλές δραστηριότητες για τους λάτρεις της περιπέτειας.
Η περιοχή φημίζεται ακόμη για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της, με την πέτρα, το ξύλο και το σχιστόλιθο να κυριαρχούν. Στο φυσικό που την περιβάλλει, κυριαρχούν τα πανύψηλα βουνά, οι άγριες χαράδρες, τα βαθιά φαράγγια, τα ορμητικά ποτάμια, οι αλπικές λίμνες και οι εντυπωσιακοί καταρράκτες.
Η λειτουργία του χιονοδρομικού άρχισε τον Δεκέμβριο του 2012
Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του , αποτελεί έναν από τους κυριότερους προορισμούς για σκι , εξορμήσεις , εκδρομές , χαλάρωση και διασκέδαση .Σε αυτό συντελούν τα κυριότερα πλεονεκτήματα που , όπως : το ειδυλλιακό τοπίο με την μοναδική θέα που αντικρίζει ο κάθε επισκέπτης . Η γρήγορη πρόσβαση του από την Εγνατία οδό , Η μοναδική διαδρομή που διασχίζει κανείς για να φτάσει σε αυτό , με την θεά και ανάμεσα στα ελατά , Ο ολοκαίνουργιος και ασφαλής δρόμος που έχει κατασκευαστεί , Το σαλέ και οι υπηρεσίες που μπορούν να προφερθούν εκεί . Οι ποικιλία που υπάρχει στις εννέα (9)πιστές του χιονοδρομικού .Η πληθώρα επιλογών στην εστίαση , διαμονή , διασκέδαση και άλλων που μπορούν να προσφερθούν στο Ανήλιο … Αυτά και αλλά περισσότερα κάνουν το Ανήλιο και το Χιονοδρομικό του ιδανικό προορισμό !!!
Anilio Ski Center
Η λειτουργία του χιονοδρομικού άρχισε τον Δεκέμβριο του 2012
Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του , αποτελεί έναν από τους κυριότερους προορισμούς για σκι , εξορμήσεις , εκδρομές , χαλάρωση και διασκέδαση .Σε αυτό συντελούν τα κυριότερα πλεονεκτήματα που , όπως : το ειδυλλιακό τοπίο με την μοναδική θέα που αντικρίζει ο κάθε επισκέπτης . Η γρήγορη πρόσβαση του από την Εγνατία οδό , Η μοναδική διαδρομή που διασχίζει κανείς για να φτάσει σε αυτό , με την θεά και ανάμεσα στα ελατά , Ο ολοκαίνουργιος και ασφαλής δρόμος που έχει κατασκευαστεί , Το σαλέ και οι υπηρεσίες που μπορούν να προφερθούν εκεί . Οι ποικιλία που υπάρχει στις εννέα (9)πιστές του χιονοδρομικού .Η πληθώρα επιλογών στην εστίαση , διαμονή , διασκέδαση και άλλων που μπορούν να προσφερθούν στο Ανήλιο … Αυτά και αλλά περισσότερα κάνουν το Ανήλιο και το Χιονοδρομικό του ιδανικό προορισμό !!!
Σημαντικότερα χωριά είναι η Πράμαντα, το Συρράκο και οι Καλαρρύτες. Η Πράμαντα είναι το μεγαλύτερο από τα χωριά της περιοχής και εκεί όπου θα συναντήσετε τη σημαντικότερη τουριστική ανάπτυξη.
Το δομημένο περιβάλλον έρχεται σε πλήρη αρμονία με το φυσικό –με πετρόκτιστα σπίτια και αρχοντικά- ενώ πολλά χωριά έχουν ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, εξαιτίας των σπάνιων ειδών ορνιθοπανίδας που φιλοξενούν και τα ποία απειλούνται με εξαφάνιση.
Τα Τζουμερκοχώρια δεν είναι από τις περιοχές που έχει αλλοιώσει ο υπέρμετρος τουρισμός. Εντούτοις θα βρείτε εκεί οργανωμένους ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά και εστιατόρια και γραφικές ταβέρνες με παραδοσιακές ηπειρώτικες γεύσεις.
Tzoumerka
Σημαντικότερα χωριά είναι η Πράμαντα, το Συρράκο και οι Καλαρρύτες. Η Πράμαντα είναι το μεγαλύτερο από τα χωριά της περιοχής και εκεί όπου θα συναντήσετε τη σημαντικότερη τουριστική ανάπτυξη.
Το δομημένο περιβάλλον έρχεται σε πλήρη αρμονία με το φυσικό –με πετρόκτιστα σπίτια και αρχοντικά- ενώ πολλά χωριά έχουν ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, εξαιτίας των σπάνιων ειδών ορνιθοπανίδας που φιλοξενούν και τα ποία απειλούνται με εξαφάνιση.
Τα Τζουμερκοχώρια δεν είναι από τις περιοχές που έχει αλλοιώσει ο υπέρμετρος τουρισμός. Εντούτοις θα βρείτε εκεί οργανωμένους ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά και εστιατόρια και γραφικές ταβέρνες με παραδοσιακές ηπειρώτικες γεύσεις.
Limni Ioanninon Pamvotida